W dniu 19 czerwca 2024 r. w mieszczącej się w foyer Audytorium im. Prof. Stanisława Skoczowskiego Galerii szczecińskiego oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF) odbył się wernisaż fotografii Tomasza Seidlera-Kumora pt. „Ręce i nogi”. Wystawę otworzył Dziekan Wydziału Elektrycznego prof. dr hab. inż. Krzysztof Okarma wraz z Prezesem szczecińskiego oddziału ZPAF Sebastianem Dziekońskim oraz z autorem tej wystawy.
Tomasz Seidler-Kumor jest absolwentem kierunku elektronika i telekomunikacja dawnej Politechniki Szczecińskiej. Aktualnie pracuje jako nauczyciel przedmiotów fotograficznych w jednej ze szczecińskich prywatnych szkół ponadpodstawowych. Jest trenerem fotografii – zarówno technik tradycyjnych (analogowych) jak i cyfrowych. Prowadzi oraz organizuje warsztaty i spotkania fotograficzne. Jego główną formą przekazu jest fotografia – w postaci cyfrowej, jak również tradycyjnej. Tworzy także instalacje i obiekty. Język fotografii wykorzystuje głównie w postaci zdjęć ukazujących dokumentalne lub reportażowe spojrzenie na interesujące go tematy, uzupełnione o zabiegi formalne prowadzące do nadania obrazom nowych znaczeń lub do podkreślenia w nich już istniejącego przesłania. Fotografie prezentuje najczęściej jako duże wydruki. Przedstawia na nich m.in. tematy postindustrialne oraz związane z człowiekiem i jego miejscem w świecie.
„Ręce i nogi” to cykl zdjęć, który przedstawia protezy posiadane i użytkowane przez osoby po amputacjach kończyn lub urodzonych bez nich. Ich właścicielami są osoby różnej płci i wieku. Osoby te zostały przedstawione przez pryzmat swoich protez oraz poprzez swój głos. Nagranie audio pozwala na wysłuchanie historii każdej z tych osób. Historii o sobie, swoim życiu i niepełnosprawności, o swojej protezie i o ponownych narodzinach do życia, właśnie dzięki niej. Protezowanie zostało ukazane jako zaawansowane technologicznie rozwiązanie, umożliwiające normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, wykonywanie zadań zawodowych, uprawianie sportu, czy korzystanie z przyjemności życia. Głos tych osób, przez niektórych nazywanych „współczesnymi cyborgami”, ich opowieści, są dowodem na nieskrępowaną chęć życia i działania, opowiadają o posiadanych ambicjach, planach, a także, mimo bolesnego odczuwania różnych dyskomfortów, są dowodem zjednoczenia z nową kończyną, o której nie mówią „proteza”, ale „noga” lub „ręka”.
Dziękujemy sympatykom Galerii za przybycie na wernisaż i serdecznie zachęcamy społeczność Wydziału Elektrycznego do zapoznania się z prezentowanymi pracami.
Fot. prof. Jacek Soroka
