W dniu 21 maja 2014 r. Pan prof. dr hab. inż. Stefan Domek, Dziekan naszego Wydziału, odebrał w Pałacu Prezydenta Rzeczypospolitej nominację profesorską.
foto: Wojciech Olkuśnik, Fotograf Prezydenta RP, Biuro Prasowe
Prof. dr hab. inż. Stefan Domek urodził się 2 października 1952 roku w Szczecinie. W roku 1972 z wyróżnieniem ukończył Technikum Łączności w Szczecinie. W latach 1972–1977 studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Szczecińskiej. 4 listopada 1977 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera elektryka (kierunek elektrotechnika, specjalność automatyka i metrologia), otrzymując dyplom ukończenia studiów z wynikiem bardzo dobrym z wyróżnieniem. Opracowana w ramach pracy dyplomowej metoda poprawy procesów przejściowych w układach dwustawnej regulacji temperatury uzyskała nagrodę wojewody w regionalnym konkursie „Młoda Myśl dla Regionu” oraz jedną z głównych nagród w ogólnopolskim konkursie „Młoda Myśl dla Kraju”.1 grudnia 1977 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Elektroniki i Cybernetyki Instytutu Automatyki Przemysłowej Politechniki Szczecińskiej, na stanowisku asystenta stażysty. Po odbyciu rocznej służby wojskowej, został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Automatyki Instytutu Automatyki Przemysłowej PS, kierowanym przez promotora jego pracy dyplomowej, profesora Stanisława Skoczowskiego, a następnie od roku 1980 na stanowisku starszego asystenta.Na początku swojej pracy naukowej, prof. dr hab. inż. Stefan Domek zajmował się nową rodziną regulatorów temperatury dla zakładów LUMEL w Zielonej Górze. Równolegle do tych badań brał udział w pracach nad systemami dynamicznego pozycjonowania jednostek pływających prowadzonych dla Stoczni Szczecińskiej oraz PP-TTM PROREM w Gdańsku. Prace zakończyły się wykonaniem wstępnego projektu systemu napędowego do sterowania ruchem statku naukowo-badawczego do prac geofizycznych na wodach płytkich. Wraz ze współpracownikami uzyskał za nie nagrodę zespołową II stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.Od roku 1979 zajął się pracami nad rozwojem i zastosowaniem w automatyce technik mikroprocesorowych. Prowadził wtedy unikatowe na uczelni zajęcia laboratoryjne, wykorzystując do tego celu samodzielnie opracowane i zbudowane w zespole Zakładu Automatyki tzw. uruchomieniowe systemy mikroprocesorowe.Nabyte umiejętności pomogły w opracowaniu, wraz ze współpracownikami z zakładu, konstrukcji i oprogramowania mikroprocesorowego prototypu regulatora samonastrajającego. Regulator taki, oznaczony symbolem SR8, został w roku 1982 wdrożony do produkcjiw Zakładach MERA LUMEL w Zielonej Górze i był w tym czasie jedynym tak zaawansowanym urządzeniem w całej Europie środkowo-wschodniej. Towarzyszące projektowi prace teoretyczne miały na celu wyznaczenie wiarygodnych modeli złożonego wielowymiarowego procesu produkcji przewodów elektrycznych oraz opracowanie optymalnych algorytmów ich regulacji.Doświadczenia zdobyte przy wdrażaniu systemów spowodowały, że w ramach przewodu doktorskiego, profesor zajął się analizą możliwości wykorzystania do regulacji tego typu procesów, nowych w tamtym czasie, algorytmów predykcyjnych. W grudniu 1987 roku obronił z wyróżnieniem na Wydziale Elektrycznym PS pracę doktorską „Wykorzystanie algorytmów predykcyjnych do regulacji obiektów o zmiennym opóźnieniu na przykładzie procesu nakładania izolacji na przewód elektryczny”. Praca została nagrodzona indywidualną nagrodą 3-stopnia Ministra Edukacji Narodowej.Po obronie doktoratu odbył w Fabryce Kabli Załom w Szczecinie sześciomiesięczny staż przemysłowy, a następnie wrócił na uczelnię i od 1.02.1989 r. rozpoczął pracę na stanowisku adiunkta. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły syntezy, właściwości i zastosowań cyfrowych algorytmów sterowania, w tym w szczególności algorytmów predykcyjnych. Mniej więcej w tym samym czasie, wspólnie z prof. S. Skoczowskim zajmował się także zwiększaniem odporności i zakresu stosowalności układów regulacji, poprzez wykorzystanie struktury ze śledzeniem modelu, tzw. Model Following Control.Doświadczenie i wyniki zdobyte w trakcie pracy naukowo-badawczej po doktoracie, a także w ramach realizowanych prac zleconych dla przemysłu, pozwoliły profesorowi przygotować monografię habilitacyjną dotyczącą predykcyjnej regulacji obiektów nieliniowych.Obiecujące wyniki teoretyczne i praktyczne uzyskane w obszarze nowoczesnych algorytmów sterowania doprowadziły do nawiązania współpracy z zespołem specjalistów w dziedzinie budowy maszyn z Wydziału Technologii Mechanicznej Politechniki Szczecińskiej, kierowanym przez krajowy autorytet w tej dyscyplinie – profesora Krzysztofa Marchelka. Współpraca zaowocowała kilkoma znaczącymi dokonaniami zarówno w postaci publikacji, referatów na specjalistycznych konferencjach naukowych i naukowo-technicznych, jak i opracowanych prototypów. Sprawiła również, że swój przewód habilitacyjny profesor Domek przeprowadził na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Krakowie, z którym w ramach prowadzonych projektów zaczął współpracować.Po uzyskaniu w marcu 2007 roku stopnia doktora habilitowanego zintensyfikował swoją działalność naukową w zakresie mechatroniki. Na bazie powstałej współpracy naukowo-badawczej dwa wydziały PS – Wydział Elektryczny oraz Wydział Technologii Mechanicznej (obecnie Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki) utworzyły Centrum Mechatroniki, w którym silną merytoryczną część stanowił kierowany przez niego zespół młodych automatyków. Prowadzone w Centrum badania zaowocowały wieloma publikacjami oraz pracami konstrukcyjnymi, technologicznymi i projektowymi z obszarów innowacyjnych technik informatyzacji w nowoczesnym wytwarzaniu, rozwoju metod kontroli i diagnostyki procesu skrawania i mikroskrawania, a także szybkiego prototypowania algorytmów sterowania w zespołach posuwowych obrabiarek. W ramach Centrum Mechatroniki prowadzono wiele projektów badawczych. m.in. dwa kierowane przez profesora: rozwojowy „Opracowanie i badania prototypu obrabiarkowego zespołu posuwowego z napędami liniowymi sterowanego w dwóch osiach z układu CNC o otwartej architekturze”, 2007-2010 oraz badawczy „Wykorzystanie technik wizyjnych do pozycjonowania przedmiotów obrabianych na obrabiarkach CNC”, 2010-2013.Oba projekty zakończyły się opracowaniem prototypów, które wystawione na Międzynarodowych Targach Poznańskich – Innowacje Technologie Maszyny Polska – Nauka dla Gospodarki zdobyły Złote Medale (w roku 2009 i 2013). Takimi samymi nagrodami nagrodzone zostały wyniki trzech innych projektów badawczych (grantów), w których był wykonawcą.Niezależnie od prac w obszarze mechatroniki, równolegle prowadził badania teoretyczne nad rozwojem algorytmów sterowania predykcyjnego. Jego uwagę przyciągnęły nowe potencjalne możliwości oferowane przez coraz bardziej obecną w literaturze fachowej tematykę rachunku różniczkowego ułamkowego rzędu.W monografii profesorskiej Rachunek różniczkowy ułamkowego rzędu w regulacji predykcyjnej. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie, Szczecin, 2013, ISBN 978-83-7663-165-3, prof. dr hab. inż. Stefan Domek opisał podstawy teoretyczne liniowej i nieliniowej regulacji predykcyjnej oraz rachunku różniczkowego i różnicowego ułamkowego rzędu a następnie dokonał syntezy dwóch nowych odmian algorytmów predykcyjnych ułamkowego rzędu.W ramach działalności naukowej, profesor Domek przygotował wiele recenzji artykułów zgłoszonych do znanych czasopism notowanych w bazie JCR. Recenzował również prace zgłoszone na prestiżowe międzynarodowe konferencje naukowe oraz wnioski o granty na prowadzenie projektów badawczych MNiSW (łącznie 41 wniosków). Napisał też 4 recenzje wydawnicze książek, monografii i skryptów oraz 2 recenzje rozpraw habilitacyjnych i oceny dorobku naukowego w ramach postępowań habilitacyjnych, jak również 6 recenzji doktoratów.Profesor aktywnie uczestniczył w przygotowywaniu seminariów i konferencji naukowo-technicznych. W roku 1994, z jego inicjatywy, Instytut Automatyki Przemysłowej zorganizował międzynarodową konferencję Mathematical Models in Automation and Robotics – MMAR. Stała się ona początkiem cyklicznych spotkań, organizowanych przez Instytut niemal rokrocznie w Międzyzdrojach, pod nieco zmienioną nazwą Methods and Models in Automation and Robotics. Konferencje te, gromadząc każdego roku około 200 badaczy z całego świata, należą do największych regionalnych imprez naukowych w Europie. Obecnie referaty wygłoszone na konferencji ukazują się w prestiżowej bazie IEEE Xplore, indeksowanej w bazie Web of Science.Od kilku lat organizuje także cyklicznie seminaria naukowe Komisji Cybernetyki Technicznej Polskiej Akademii Nauk, Oddział w Poznaniu. Zainicjowane przez Przewodniczącego Komisji, prof. Józefa Korbicza, seminaria są cenionym miejscem wymiany informacji i dyskusji na tematy związane z obszarem działalności Komisji.Od chwili uzyskania stopnia doktora habilitowanego, profesor Domek jest członkiem komitetów programowych kilku konferencji naukowych. Pełni również rolę redaktora tematycznego działu Mechatronika miesięcznika Pomiary Automatyka Kontrola. Jest członkiem (z wyboru) Komitetu Automatyki PAN, wiceprzewodniczącym Komisji Cybernetyki Technicznej oraz członkiem Komisji Nauk Elektrycznych PAN, Oddział Poznań. W roku 2008 został członkiem IFAC Technical Committee 2.2. Linear Control Systems oraz Technical Committee 4.4. Cost Oriented Automation. Należy również do Polskiego Stowarzyszenia Pomiarów Automatyki i Robotyki PolSPAR, Komitet Automatyki oraz do Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej PTETiS. W Stowarzyszeniu Elektryków Polskich pełni rolę wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji Wydawniczej.W ramach działalności dydaktycznej, prowadził na wszystkich kierunkach i rodzajach studiów Wydziału Elektrycznego, wykłady, laboratoria i projekty, głównie z zakresu cyfrowych algorytmów regulacji, regulacji adaptacyjnej, komputerowych systemów automatyki, systemów HMI i SCADA oraz diagnostyki technicznej. W ostatnich latach, po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego, prowadzi wykłady oraz ćwiczenia projektowe i laboratoryjne na studiach pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia z przedmiotów pozostających w ścisłym związkuz jego specjalnością naukową dla studentów Wydziału Elektrycznego ZUT w Szczecinie, głównie na kierunku Automatyka i robotyka oraz w ramach współpracy międzywydziałowej dla studentów studiów pierwszego stopnia na kierunku Mechatronika na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki. Dotyczą one głównie teorii sterowania, zaawansowanych algorytmów sterowania oraz techniki regulacji automatycznej. Na studiach doktoranckich omawia problemy nieliniowej regulacji predykcyjnej oraz rachunku różniczkowego ułamkowego rzędu.W sumie, w czasie swojej pracy na uczelni, był opiekunem ponad 60 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich.Od roku 1984 do chwili obecnej prof. dr hab. inż. Stefan Domek jest członkiem Rady Wydziału, a w latach 1999–2002 był członkiem Senatu Politechniki Szczecińskiej. Brał udział, jako członek, w pracach wielu komisji uczelnianych i rektorskich: Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów (1991–1993), Senackiej Komisji ds. Współpracy z Zagranicą (1994–1999), Senackiej Komisji Budżetowej (od 1999), Uczelnianej Komisji Wyborczej (od 2002).W latach 1991–1999, przez trzy kadencje, pełnił z wyboru funkcję dyrektora Instytutu Automatyki Przemysłowej. W latach 1999–2002 pełnił funkcję pełnomocnika dziekana ds. organizacji i promocji Wydziału Elektrycznego PS. W latach 2002–2008, przez dwie kadencje byłe prodziekanem ds. organizacji i finansów.W roku 2008 został wybrany na dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Szczecińskiej. W roku 2010 został ponownie wybrany dziekanem Wydziału Elektrycznego ZUT w Szczecinie, tym razem na kadencję 2010–2012. Obecnie, po ponownym wyborze przez elektorów, pełni funkcję dziekana w kadencji 2012–2016.Za swoją pracę profesor był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in. trzy nagrody ministra, osiem nagród Rektora (PS i ZUT) a także Medal „Za zasługi dla Politechniki Szczecińskiej”. Posiada również odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi (1997) oraz Medal SEP im. prof. Stanisława Fryzego (2010).Panu Profesorowi serdecznie gratulujemy!
