W dniu 8 lutego 2020 r. w Galerii ZPAF na Wydziale Elektrycznym odbył się wernisaż wystawy fotograficznej Danuty Piotrowskiej pt. Trolltindene.
Wystawa Trolltindene przedstawia zaledwie kilka z wielu zdjęć będących ilustracją albumu Trolltindene 1972, 1974, 1977, którego premiera odbyła się podczas 9. Przeglądu Filmów o Górach O! Góry im. Tadeusza Piotrowskiego.
Zbiór zdjęć nie opowiada historii zimowego pokonywania ekstremalnie trudnych dróg wspinaczkowych w Górach Skandynawskich, a jedynie pokazuje bohaterów i warunki w jakich działali tam alpiniści. To wyimki ilustracji zawartych w książce opowiadającej o pionierach wspinaczki zimowej w norweskim regionie Romsdal.
I choć ludzie od zawsze penetrowali dostępne wypiętrzenia, zdobywali szczyty wchodząc na nie najłatwiejszymi drogami, to dopiero wejście na Mont Blanc, w 1786 roku, uznano za pierwszy wyczyn alpinistyczny. W początkowym okresie alpinizmu zdobywano dziewicze szczyty, później ściany, filary i inne wybitne formacje, dokonując pierwszych wejść w sezonie letnim, a dopiero znacznie później zainicjowano zimową eksplorację dróg na skalnych ścianach. W Norwegii, z wybitnymi sukcesami, rozpoczęli ją Polacy.
Potężny górski bastion, skalny mur Trolltindene – jak magnes – od zawsze przyciągał amatorów karkołomnych wyczynów, choć jego groźny wygląd odstraszał najśmielszych. Odważni wchodzili w ścianę z pełną świadomością czekających ich trudności skalnych, niebezpieczeństw niemożliwych do przewidzenia, nadludzkiego wysiłku niezbędnego do realizacji celu, wiedzy o konieczności balansowania na granicy możliwości psychicznych i fizycznych.
Pierwsza, niewielka grupa polskich wspinaczy pojawiła się u stóp Trolltindene latem 1968 roku. Były w niej dwie dziewczyny: Wanda Błaszkiewicz (Rutkiewicz) i Halina Krüger (Syrokomska), które po ekscytującej akcji górskiej dokonały pierwszego kobiecego przejścia wschodniego Filara Trollryggenu, co było wówczas wielkim osiągnięciem sportowym.
W annałach alpinizmu zimowego polscy wspinacze zapisali się jako pionierzy, którzy dostrzegli i wykorzystali walory Ściany Trolli. Ich osiągnięcia były kamieniami milowymi tego sportu:
- w 1972 roku Andrzej Dworak, Wojciech Jedliński, Ryszard Kowalewski, Tadeusz Piotrowski dokonali, na wschodniej ścianie Trolltindene, pierwszych zimowych przejść Drogi Fiva i Filara Trollryggen,
- w 1974 roku zespół w składzie: Marek Kęsicki, Ryszard Kowalewski, Wojciech Kurtyka i Tadeusz Piotrowski przeszedł direttissimę północnej ściany Trollveggenu,
- w 1977 roku Wojciech Jedliński wraz z Tadeuszem Piotrowskim powtórzyli zimą Rimmon Route (z wariantem Chimney).
Z każdym sezonem przybywało alpinistów i nowych rozwiązań, atakowane były coraz trudniejsze problemy. Dzisiaj przez zerwy Trolltindene wiedzie gęsta siatka dróg wspinaczkowych. Jednak to Polacy byli pierwszymi i palmy pierwszeństwa nikt im nie odbierze.
To o ich zimowych wyczynach w górach Norwegii opowiada książka Trolltindene 1972, 1974, 1977 i z niej pochodzą wybrane zdjęcia zaprezentowane na wystawie (wszystkie z archiwum Danuty Piotrowskiej).
